|
USŁUGI ON-L INE
CENNIK
ZAMÓWIENIE
KODEKS TŁUMACZA
ADRES
Wyślij E-mail
|
|
Kodeks Tłumacza Przysięgłego
Uchwała Rady Naczelnej PT TEPIS z 31 marca 2005 r. opracowana przez
Komitet Redakcyjny KTP z udziałem przedstawicieli Ministerstwa
Sprawiedliwości.
W poszanowaniu :
* zasad Karty Tłumacza Międzynarodowej Federacji Tłumaczy FIT ;
* Zaleceń UNESCO na temat ochrony praw tłumaczy i tłumaczenia oraz
praktycznych środków poprawy statusu tłumaczy ;
* zasad Kodeksu Zawodowego Międzynarodowego Stowarzyszenia Tłumaczy
Konferencyjnych AIIC ;
* zasad Karty Tłumacza Polskiego Stowarzyszenia Tłumaczy Polskich ;
* działań Komisji Wspólnot Europejskich podejmowanych w celu realizacji
prawa człowieka ;
* zasad sztuki przekładu prawniczego i poglądów uznanych autorytetów
polskiej translatoryki ;
* przepisów prawa polskiego dotyczących tłumaczy przysięgłych ;
* postanowień statutu Polskiego Towarzystwa Tłumaczy Ekonomicznych,
Prawniczych i Sądowych TEPIS ;
* idei szerzenia i pogłębiania wiedzy w zakresie sztuki przekładu
prawniczego, sądowego i ekonomicznego ;
* zasad etyki zawodowej tłumacza i aspiracji podnoszenia społecznej
rangi jego zawodu ;
* doświadczeń organizacji zawodowych tłumaczy w innych krajach ;
Rada Naczelna Polskiego Towarzystwa Tłumaczy Ekonomicznych, Prawniczych
i Sądowych TEPIS ogłasza niniejszy Kodeks Tłumacza Przysięgłego,
przyjęty uchwałą podjętą w dniu 31 marca 2005 roku i zaleca jego
stosowanie tłumaczom przysięgłym, tłumaczom pełniącym funkcje tłumaczy
sądowych powołanych ad hoc oraz zajmującym się tłumaczeniem prawniczym
rozumianym jako dziedzina specjalności translatorskiej.
ROZDZIAŁ I : ZASADY ETYKI ZAWODOWEJ
1. Godność osoby zaufania publicznego: tłumacz przysięgły czyni wszystko,
aby swą postawą etyczną spełniać wymagania, jakie społeczeństwo stawia
przed osobami zaufania publicznego.
2. Obowiązek zachowania staranności i wierności : tłumacz przysięgły
jest zobowiązany do wykonywania powierzonego mu tłumaczenia ze
szczególną starannością, zachowując wierność wobec tekstu źródłowego,
zgodnie z zasadami tłumaczenia specjalistycznego i formalnoprawnymi
zasadami tłumaczenia prawniczego i sądowego.
3. Obowiązek szczególnej bezstronności : tłumacz przysięgły wykonuje
powierzone mu zadanie ze szczególną bezstronnością, nie wyraża w żaden
sposób swoich osobistych poglądów i nie reprezentuje ani stanowiska
zleceniodawcy, ani osób, których wypowiedzi tłumaczy.
4. Uzasadniona odmowa tłumaczenia : tłumacz przysięgły może odmówić
przyjęcia tłumaczenia w wyjątkowych przypadkach, jeżeli nie dysponuje
wystarczającą wiedzą fachową, nie zna terminologii specjalistycznej w
danej dziedzinie, nie ma możliwości przygotowania się do tłumaczenia
specjalistycznego w zbyt krótkim czasie, podjął wcześniej zobowiązanie
wykonania innego tłumaczenia lub jeżeli pozostaje w stosunku
powinowactwa pokrewieństwa lub innych bliskich powiązań z uczestnikami
postępowania prowadzonego na podstawie ustawy.
5. Niemożność wykonania tłumaczenia : tłumacz przysięgły ma obowiązek, w
razie nieoczekiwanych okoliczności, takich jak choroba tłumacza, wypadek
losowy oraz wyjątkowa sytuacja osobista uniemożliwiająca wykonanie
zlecenia, bezzwłocznie powiadomić zleceniodawcę o niemożności wykonania
tłumaczenia.
6. Obowiązek zachowania tajemnicy zawodowej : tłumacz przysięgły
zobowiązany jest do zachowania tajemnicy zawodowej, którą objęte są
wszelkie informacje uzyskane poprzez tłumaczenie.
7. Obowiązek doskonalenia kwalifikacji zawodowych : tłumacz przysięgły
jest zobowiązany do stałego doskonalenia swoich kwalifikacji językowych,
translatorskich i merytorycznych.
8. Obowiązek korzystania z pomocy warsztatowych : tłumacz przysięgły ma
obowiązek wykorzystania wszelkich dostępnych mu pomocy warsztatowych :
encyklopedii, słowników, podręczników i innych źródeł wiedzy oraz
korzystania z konsultacji znawcy przedmiotu w celu zapewnienia
najwyższej jakości tłumaczenia.
9. Prawo dostępu do materiałów pomocniczych : tłumacz przysięgły
powinien zwrócić się do zleceniodawcy o udostępnienie mu materiałów
umożliwiających uzupełnienie wiadomości niezbędnych do wykonania
tłumaczenia.
10. Obowiązek pomocy w wypadku losowym : tłumacz przysięgły nie odmawia
wykonania tłumaczenia w sytuacjach nagłych, szczególnie związanych z
wypadkiem losowym, nagłą chorobą, ratowaniem zdrowia, życia lub mienia.
11. Prawo do konsultacji z rodowitym znawcą języka : tłumacz przysięgły
powinien skonsultować z rodowitym znawcą języka trudności związane z
tłumaczeniem na język obcy.
12. Wynagrodzenie tłumacza przysięgłego : przy ustalaniu wysokości
wynagrodzenia tłumacz przysięgły powinien uwzględnić zakres tłumaczenia,
stopień trudności oraz własne kwalifikacje i pozycję zawodową.
13. Obowiązek dzielenia się wiedzą : tłumacz przysięgły ma obowiązek
uczestniczenia w procesie przekazywania własnych doświadczeń i wiedzy
zawodowej kolegom i adeptom zawodu.
14. Solidarność koleżeńska : tłumacz przysięgły powinien pomagać kolegom
w potrzebie i w miarę możliwości nie odmawiać takiej pomocy, zwłaszcza
gdy chodzi o zastępstwo w wykonaniu pilnego tłumaczenia w razie
nieprzewidywanej niemożności wykonania go w terminie oraz pomoc w
wykonaniu szczególnie trudnego tłumaczenia.
15. Solidarność międzynarodowa : tłumacz przysięgły ceni doświadczenie i
poglądy swoich kolegów z innych krajów, solidaryzuje się z nimi i
okazuje im pomoc podczas ich pobytu w Polsce.
ROZDZIAŁ II : ZASADY PRAKTYKI ZAWODOWEJ
Rozdział 1 : Tłumaczenie pisemne
16. Przedmiot tłumaczenia poświadczonego : przedmiotem tłumaczenia
poświadczonego przez tłumacza przysięgłego może być oryginał dokumentu
urzędowego, pisma procesowego lub firmowego, odpis dokumentu lub pisma,
jego tłumaczenie oraz dokument prywatny lub tekst niesygnowany.
17. Definicje : dokument urzędowy i pismo procesowe są pismami
sporządzonymi w formie przepisanej przez powołane do tego organy i
organizacje. Dokument firmowy jest pismem wydanym przez osobę prawną lub
przedsiębiorcę. Dokument prywatny jest pismem sporządzonym przez osobę
fizyczną, która podpisała je wyłącznie we własnym imieniu. Tekst
niesygnowany jest tekstem, który nie jest poświadczony ani przez osobę
fizyczną ani przez osobę prawną.
18. Znamiona pisma procesowego i dokumentu urzędowego : pismo procesowe,
dokument urzędowy i firmowy jest opatrzony nagłówkiem (nadrukiem lub
tuszowym odciskiem pieczęci nagłówkowej), pieczęcią (okrągłą, podłużną,
owalną lub innego kształtu) odpowiedniej rangi (z godłem państwowym,
emblematem lub logo firmowym) i rodzaju (tuszowej lub suchej), oraz
podpisem osoby lub osób, które zaświadczają fakty stwierdzone w piśmie
lub dokumencie.
19. Definicja oryginału : oryginał pisma procesowego, dokumentu
firmowego lub urzędowego i poświadczonego odpisu pisma jest opatrzony
odciskiem pieczęci i podpisem lub - w przypadku dokumentu prywatnego,
podpisem lub podpisami złożonymi w sposób zidentyfikowany przez tłumacza
jako odręczny.
20. Stwierdzenie autentyczności pisma lub dokumentu : tłumacz przysięgły
może odróżnić oryginał od odpisu pisma procesowego, dokumentu firmowego,
urzędowego lub prywatnego, niepoświadczonej kopii lub tekstu
niesygnowanego, które nie noszą znamion oryginału, i stwierdzić ten fakt
w formule poświadczającej tłumaczenie, jeżeli fakt ten nie budzi jego
wątpliwości.
21. Poświadczenie tekstu niesygnowanego : tłumaczenie tekstu
niesygnowanego, niepoświadczonej kopii sporządzonej sposobem technicznym,
tekstu otrzymanego pocztą elektroniczną lub faksem, zaleca się na stałe
łączyć (zszywać) z takim tekstem, kopią, wydrukiem zapisu
elektronicznego lub faksu, opatrzyć podpisem i pieczęcią okrągłą
tłumacza oraz zawrzeć stwierdzenie tych czynności w formule
poświadczającej.
22. Układ graficzny tekstu tłumaczenia : układ graficzny tekstu
tłumaczenia powinien być podobny do układu oryginału w obrębie wierszy i
ustępów, ale nie powinien być identyczny, aby nie stwarzać mylnego
wrażenia oryginału. W tekście tłumaczenia nie należy zachowywać przerw w
obrębie ustępu i zdania, jeżeli w dokumencie wynikają one z wypełniania
formularzy lub z jakichkolwiek innych powodów; nie należy też umieszczać
elementów graficznych przeniesionych z dokumentów urzędowych sposobem
technicznym.
23. Oznaczanie końca akapitu : znak przestankowy, jakim jest przerwa
między akapitami, zaleca się zachować w tekście tłumaczenia przez
pozostawienie pustych części wierszy kończących akapit zgodnie z układem
oryginału oraz przez użycie na końcu akapitu znaków: -/- .
24. Pełna treść dokumentu : tłumaczenie dokumentu powinno oddawać treść
wszystkich znaków czytelnych, widzialnych gołym okiem i przy użyciu
biurowego szkła powiększającego oraz zawierać opis nieczytelnego
elementu tekstu, jednak z zastrzeżeniem pominięcia nieistotnych dla
treści dokumentu elementów formularzy.
25. Uwagi i wzmianki tłumacza w nawiasach kwadratowych : w tekście
tłumaczenia tłumacz przysięgły może zamieszczać własne uwagi,
poprzedzone wyrazami "uwaga tłumacza" lub ich skrótem, jeżeli wyraża z
własnej inicjatywy i według własnego uznania swój pogląd na temat
elementów tłumaczonego tekstu lub przekazuje informację niezbędną według
niego do właściwego zrozumienia tekstu źródłowego, oraz wzmianki, które
informują czytelnika o występowaniu w tekście źródłowym wymienianych w
nich elementów. Wszystkie wzmianki i uwagi powinny być zwięzłe i
umieszczane w nawiasach kwadratowych.
26. Wzmianka o kierunku tłumaczenia : tłumaczenie dokumentu powinno być
poprzedzone wzmianką określającą język źródłowy, z którego dokonano
tłumaczenia w brzmieniu: "Poświadczone tłumaczenie z języka …." lub
odpowiednio w języku obcym.
27. Wzmianki o zewnętrznych cechach dokumentu : zwięzłe wzmianki można
stosować wobec dokumentów wyróżniających się cechami szczególnymi,
takimi jak : lakowe pieczęcie, skórzana oprawa, numery stron dokumentów
wielostronicowych, skasowane znaczki skarbowe, fotografia właściciela
dokumentu, itp.
28. Uwaga tłumacza o czytelności elementów tłumaczonego pisma, dokumentu
lub tekstu : ocenę czytelności lub nieczytelności podpisu, odcisku
pieczęcilub źle widocznego fragmentu tekstu pozostawia się do uznania
tłumacza, przy czym uznanie nieczytelności wymaga stwierdzenia tego
faktu w uwadze tłumacza. Tekst odczytany przy użyciu biurowego szkła
powiększającego może być uznany przez tłumacza za tekst czytelny.
29. Wzmianka tłumacza o pieczęci : wzmianka o pieczęci tuszowej powinna
zawierać wyłącznie określenie jej kształtu i przytoczenie treści z
podaniem koloru tuszu, jednak bez opisu elementów graficznych pieczęci,
z wyjątkiem opisu godła państwowego lub logo. Fakt przyłożenia pieczęci
odciśniętej bez użycia tuszu należy stwierdzić we wzmiance: "lakowy
odcisk pieczęci" lub "suchy odcisk pieczęci".
30. Wzmianka tłumacza o godle państwowym : wzmianka o godle państwowym
powinna zawierać w tłumaczonym tekście wyłącznie stwierdzenie "godło
państwowe" oraz pełną urzędową nazwę państwa przyjętą w danym języku,
bez szczegółowego opisu elementów tego znaku graficznego.
31. Wzmianka tłumacza o logo : wzmianka o logo firmy (instytucji lub
organizacji) powinna ograniczać się do stwierdzenia "logo (instytucji
lub firmy)", umieszczonego w miejscu jego występowania, bez opisywania
elementów tego znaku graficznego.
32. Wzmianka o poprawkach i zmianach : wszelkie poprawki, przekreślenia,
dopiski i wpisy oraz ślady szczególne w postaci zmiany koloru atramentu,
plam po próbach skrobania lub wytrawienia, naniesione w tekście pisma
procesowego, dokumentu prywatnego lub urzędowego odręcznie lub w inny
sposób, należy zwięźle opisać we wzmiance tłumacza umieszczonej w
miejscu ich występowania.
33. Wzmianka o powtarzających się elementach tekstu : w razie
powtarzania się w tekście dokumentu tej samej pieczęci lub innego
elementu graficznego, wzmianka na ten temat za drugim i kolejnym razem
powinna nawiązywać do pierwszej wzmianki, np. "Pieczęć okrągła jak wyżej",
chyba, że takie odniesienie nie jest oczywiste w razie występowania
wielu różnych pieczęci w tym samym dokumencie.
34. Transkrybowane, transliterowane lub tłumaczone nazwy własne : nazwy
własne takie jak : imiona, nazwiska, nazwy miejscowości, instytucji i
obiektów fizjograficznych należy podać w oryginalnym brzmieniu jeden raz
przy pierwszym ich przytoczeniu w pisowni lub w alfabecie języka
źródłowego.
35. Forma nazwisk w językach fleksyjnych : nazwiska o końcówce
wskazującej na płeć osoby je noszącej powinny w tłumaczeniu zachować tę
końcówkę w pierwszym przypadku liczby pojedynczej w językach o
deklinacji niefleksyjnej lub w odpowiednim przypadku w językach o
deklinacji fleksyjnej.
36. Transkrypcja nazw własnych : nazwy własne zapisywane alfabetem
niełacińskim, powinny być transliterowane lub transkrybowane zgodnie z
zasadami przyjętymi przez powołaną do tego instytucję dla danego języka
docelowego.
37. Znaki diakrytyczne w nazwach własnych : nazwy własne zawierające
litery opatrzone znakami diakrytycznymi w języku źródłowym zachowują te
znaki w tłumaczeniu na język docelowy.
38. Litery alfabetów niełacińskich w numerach identyfikacyjnych : w
tłumaczeniu z języków lub na języki posługujące się alfabetem
niełacińskim numerów identyfikacyjnych składających się z liter i cyfr o
identycznym kształcie graficznym : należy umieścić informującą o tym
wzmiankę tłumacza.
39. Świadectwa i dyplomy : w tłumaczeniu dokumentów dotyczących
wykształcenia należy zachowywać zasady opracowane przez Komisję
Europejską, Radę Europy i UNESCO/CEPES, które nakazują przytaczać tytuły
zawodowe, stopnie naukowe, nazwy uczelni, szkół i innych instytucji
kształcących w brzmieniu oryginalnym i nie wyrażać żadnych sądów
wartościujących ani stwierdzeń o równoważności poziomu wykształcenia, do
czego w Polsce jest powołane Biuro Uznawalności Wykształcenia i Wymiany
Międzynarodowej.
40. Nazwy miejscowości, obiektów fizjograficznych i państw : nazwy
miejscowości, państw i obiektów fizjograficznych należy podawać w
brzmieniu, jakie oficjalnie było stosowane zgodnie z obowiązującym
podziałem świata aktualnym dla daty opisywanego faktu i niezależnie od
miejsca i datywydania tłumaczonego dokumentu.
41. Adres osoby lub instytucji, jako informacja pełniąca funkcję
komunikacyjną dla służb pocztowych, nie wymaga tłumaczenia jego
poszczególnych elementów ; elementy te mogą być tłumaczone tylko wtedy,
gdy wchodzą w skład całych zdań.
42. Niewypełnione rubryki : brak części tekstu, dla którego przeznaczono
miejsce w danej rubryce dokumentu sporządzonego przez wypełnienie
formularza, należy stwierdzić stosowną wzmianką, np. "nie wypełniono"
lub "bez wpisu".
43. Nieintegralne elementy pisma procesowego lub dokumentu urzędowego :
pieczęcie instytucji lub organów innych niż wydające pismo procesowe lub
dokument firmowy czy urzędowy, klauzule legalizacyjne, adnotacje i inne
elementy pisma lub dokumentu wymagają pełnego tłumaczenia, albo, w razie
uznania ich za nieistotne dla treści dokumentu, wzmianki stwierdzającej
ich występowanie.
44. Niepoprawność ortograficzna lub gramatyczna : oczywiste błędy
gramatyczne lub ortograficzne tekstu dokumentu w języku źródłowym nie
muszą być oddane w tłumaczeniu na język docelowy, jeżeli nie mają wpływu
na treść tekstu i nie dotyczą ważnych elementów dokumentu. Jeżeli jednak
niepoprawność gramatyczna lub ortograficzna tekstu źródłowego powoduje
wątpliwości co do właściwej treści dokumentu, tłumacz przysięgły
powinien umieścić o tym wzmiankę.
45. Błędy w ważnych elementach dokumentu : błędy cyfrowe i literowe w
takich elementach tekstu dokumentu jak : imiona, nazwiska, numery, daty,
nazwy miejscowości itp. należy powtórzyć w tłumaczeniu, przy czym w
przypadku domniemania formy poprawnej tłumacz przysięgły może umieścić
na ten temat uwagę wyjaśniającą.
46. Elementy tekstu dokumentu w języku trzecim : elementy tekstu w
języku innym niż język źródłowy i język docelowy, bądź to nieznanym
tłumaczowi, bądź takim, do którego tłumaczenia nie został uprawniony,
należy opisać poprzez określenie (w miarę możliwości) języka trzeciego
oraz przytoczenie daty, faktu złożenia podpisów i przyłożenia pieczęci.
47. Tłumaczenie części dokumentu : tłumaczenie jednej lub kilku części
dokumentu wymaga dokładnego określenia ich miejsca w całym dokumencie,
przy czym w obrębie jednej części określonej w uwadze tłumacza nie wolno
opuszczać żadnego elementu tekstu.
48. Tłumaczenie pism i dokumentów wieloczęściowych : tłumaczenie pism i
dokumentów składających się z kilku połączonych ze sobą na stałe arkuszy
wykonuje się bądź to w porządku chronologicznym bądź w kolejności
występowania. Określa się też przyjęty porządek w formule
poświadczającej tłumaczenie.
49. Tłumaczenie dokumentu w rubrykach pionowych : tekst dokumentu
umieszczony w rubrykach pionowych można tłumaczyć bądź to w formie
tekstu litego w kolejności wpisów poziomych, po uprzednim, jednorazowym
wymienieniu nagłówków rubryk pionowych, stosując następnie zapowiedzianą
w ten sposób kolejność, bądź umieścić tłumaczenie w rubrykach
odwzorowanych z oryginału.
50. Sposób pisania dat w tłumaczeniu : w celu uniknięcia nieporozumień
możliwych w wyniku różnorodności systemów stosowanych na świecie,
tłumacz przysięgły powinien wyeliminować dwuznaczność cyfr składających
się na datę poprzez słowne wymienienie nazwy miesiąca lub przynajmniej
jego skrótu.
51. Tłumaczenie skrótów i skrótowców : skrótowce i skróty użyte w języku
źródłowym należy rozwinąć i podać w języku docelowym w pełnym brzmieniu,
z wyjątkiem skrótów nazw powszechnie znanych; skróty i skrótowce
niezrozumiałe należy zostawić w brzmieniu użytym w języku źródłowym z
uwagą tłumacza na ten temat.
52. Łączenie i pieczętowanie tłumaczenia wielostronicowego : tekst
tłumaczenia dokumentu umieszczony na dwóch lub większej liczbie stron
należy połączyć na stałe w sposób uniemożliwiający rozłączenie stron (np.
w celu ich nielegalnej wymiany) bez pozostawienia śladów takiej
czynności. W tym celu zagięcia stykających się ze sobą stron oraz każdą
stronę tłumaczenia należy opatrzyć pieczęcią okrągłą tłumacza
przysięgłego odciśniętą w prawym dolnym rogu i jego parafą (podpisem
skróconym).
53. Poświadczenie tłumaczenia dostarczonego : decyzję o poświadczeniu
lub o niepoświadczeniu dostarczonego tłumaczenia pozostawia się do
wyłącznego uznania tłumacza przysięgłego, który składając swój podpis
pod tłumaczeniem sporządzonym przez inną osobę gwarantuje jego wierność
i poprawność i ponosi za to całkowitą odpowiedzialność.
54. Formuła poświadczająca tłumaczenie : formuła poświadczająca
tłumaczenie wykonane przez tłumacza przysięgłego powinna zawierać
poświadczenie zgodności tłumaczenia z określonego języka źródłowego z
okazanym mu oryginałem dokumentu (poświadczonym odpisem lub
niepoświadczoną kopią czy tekstem niesygnowanym), datę i miejsce
poświadczenia oraz numer repertorium tłumacza przysięgłego.
55. Pieczęć okrągła tłumacza przysięgłego : tłumacz przysięgły używa
metalowej pieczęci okrągłej wydanej mu na wniosek Ministra
Sprawiedliwości przez Mennicę Państwową. Używanie wszelkich innych
odmian takiej pieczęci okrągłej wykonanej na prywatne zamówienie
tłumacza w celu poświadczania tłumaczeń, czy to w języku polskim, czy
też w języku obcym, nie jest zgodne z prawem.
56. Pieczęcie podłużne tłumacza przysięgłego : tłumacz przysięgły może
stosować dodatkowo pieczęcie podłużne, które w języku polskim i obcym
informują czytelnika o jego tytule, pozycji na liście tłumaczy
przysięgłych, stopniu naukowym i tytule zawodowym, adresie, numerze
telefonu i innych danych, które uzna za niezbędne dla identyfikacji
swoich usług.
57. Kolor tuszu pieczęci i podpisu tłumacza przysięgłego : tłumacz
przysięgły używa tuszu pieczęci i długopisu lub atramentu pióra w
kolorze innym niż czarny dla łatwiejszego odróżnienia oryginału
tłumaczenia od kopii sporządzonej sposobem technicznym.
58. Repertorium tłumacza przysięgłego : tłumacz przysięgły prowadzi
repertorium zawierające pozycje wymienione w ustawie o zawodzie tłumacza
przysięgłego w formie odręcznych wpisów wykonywanych na przeznaczonych
do tego drukach akcydensowych, arkuszach dostosowanych do takich wpisów
we własnym zakresie lub w komputerowych plikach zapisów elektronicznych,
mając obowiązek zapewnienia właściwego przechowywania repertorium, które
uniemożliwi jego zniszczenie lub utratę.
Rozdział 2 : Tłumaczenie ustne
59. Przyjęcie tłumaczenia i określenie tematyki : przyjmując zlecenie
tłumaczenia ustnego, tłumacz przysięgły ma prawo uzyskać podstawowe
informacje dotyczące tematyki tłumaczenia, aby upewnić się, czy będzie w
stanie właściwie wywiązać się z powierzonego mu zadania w dziedzinie
wymagającej fachowej wiedzy i znajomości terminologii specjalistycznej.
60. Ochrona danych tłumacza : tłumacz przysięgły ma prawo żądać, aby w
miejscu publicznym nie podawano jego adresu i innych danych osobowych do
wiadomości osób obecnych podczas wykonywania tłumaczenia ustnego ze
względu na bezpieczeństwo osobiste.
61. Możliwość porozumienia się : przed przystąpieniem do wykonywania
swoich czynności tłumacz przysięgły ma prawo, w miarę możliwości upewnić
się co do możliwości porozumienia się z osobą, której wypowiedzi ma
tłumaczyć.
62. Stanowisko pracy tłumacza ustnego : tłumacz przysięgły ma prawo
zająć miejsce w pobliżu osoby, której wypowiedzi ma tłumaczyć, żeby
zapewnić sobie odpowiednią słyszalność i kontakt wzrokowy z tą osobą.
63. Dobra słyszalność tłumaczonych wypowiedzi : tłumacz przysięgły ma
prawo, w razie potrzeby prosić o zapewnienie mu dobrej słyszalności i
zrozumiałości tłumaczonych przez niego wypowiedzi, a w razie potrzeby
prosić o ich powtórzenie.
64. Ustalenie zakresu i technik tłumaczenia : tłumacz przysięgły ustala
ze zleceniodawcą zakres swoich czynności i techniki tłumaczenia ustnego.
65. Wydajność pracy tłumacza ustnego : tłumacz przysięgły ma prawo
zażądać zmiennika w tłumaczeniu ustnym trwającym przez taki okres czasu,
który może spowodować ryzyko popełniania błędów spowodowanych zmęczeniem.
66. Przerwa w tłumaczeniu : tłumacz przysięgły ma prawo do przerwy na
odpoczynek w razie zmęczenia zbyt długotrwałym tłumaczeniem ustnym.
67. Prawo do wyjaśnienia : tłumacz przysięgły ma prawo podczas
tłumaczenia ustnego poprosić o wyjaśnienie znaczenia użytych terminów
prawnych lub innych pojęć specjalistycznych, jeśli wykraczają poza
wiedzę tłumacza.
68. Protokołowanie tłumaczenia : tłumacz przysięgły powinien tłumaczyć i
dbać o zaprotokołowanie wypowiedzi cudzoziemców dokładnie w takiej
formie, w jakiej je usłyszał, to znaczy w pierwszej osobie, oddając całą
treść i styl wypowiedzi, niczego nie ujmując, nie zmieniając i nie
dodając.
69. Użycie słownika podczas tłumaczenia ustnego : tłumacz przysięgły
powinien, w razie potrzeby poinformować zleceniodawcę podczas
tłumaczenia ustnego o konieczności skorzystania ze słownika.
70. Dostosowanie tempa wypowiedzi : tłumacz przysięgły ma prawo prosić o
udostępnienie tekstu do tłumaczenia a vista lub o dostosowanie tempa
wypowiedzi do jego indywidualnych możliwości tłumaczenia, aby ułatwić mu
nadążanie za tłumaczeniem tekstu, zwłaszcza jeżeli występują w nim
elementy trudne do zapamiętania, takie jak nazwy własne i liczby.
Ostania aktualizacja
16-07-20
|
|
Tłumacz francuskiego
Tłumacz hiszpańskiego
Tłumacz angielskiego
Tłumaczenia przysięgłe
Adres:
Mirka Wielgomas
39, bld Nicolas Samson
91120 Palaiseau
France
Tél./Fax:
+ 33 (1) 69.31.34.56
E-mail:
mirka@traducteur-polonais.fr
|
